"Duszę się śliną, nie mogę mówić". Wygrała z rakiem, walczy o powrót do zdrowia

Pani Bogumiła ma 56 lat i wraz z mężem mieszkają w Pasłęku.
— Mamy pięcioro dorosłych dzieci i pięcioro wnucząt. Kiedy zostaliśmy z mężem sami, zamiast cieszyć się życiem, zaczęły się choroby. W 2015 r. mąż miał zawał i operację serca. Gdy mąż poczuł się lepiej, ja pewnego majowego wieczoru wyczułam pod brodą mały guzek. Tak się zaczęło. W lipcu usłyszałam diagnozę - rak dna jamy ustnej, do usunięcia — wspomina pani Bogumiła.

Szansą na powrót do zdrowia była operacja. Podjęli się jej lekarze w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Elblągu.
— Lekarz powiadomił mnie o jej skutkach ubocznych i powikłaniach, ale to do mnie nie docierało. Chciałam jak najszybciej pozbyć się choroby. 14 września 2015 r. odbyła się operacja, która trwała 11 godzin. Usunięto układ chłonny szyi, dno jamy ustnej, część trzonu i nasady języka oraz trzonu kości gnykowej po stronie prawej — opowiada pasłęczanka. — Miałam założoną sondę i rurkę trachoestomijną, którą usunięto po dwóch tygodniach. Z sondą wróciłam do domu.

Później pani Bogumiła przeszła też radioterapię, która trwała dwa miesiące.
— W marcu 2016 r. miałam kontrolny rezonans i... nie ma go. Pokonałam raka i żyję! Ale co to za życie... — mówi ze smutkiem kobieta.

Życie pani Bogumiły jest bardzo trudne. Kobieta nie może normalnie funkcjonować.
— Duszę się własną śliną, moja mowa to bełkot. W lutym tego roku usunięto mi PEGA (służący do odżywiania pacjentów niemogących przyjmować pokarmów drogą doustną - red.), gdyż nauczyłam się jeść potrawy blendowane, półpłynne w pozycji półleżącej. Czas mija, a ja zamiast lepiej, to czuję się gorzej. Mój lekarz powiedział, że on tu już nic nie może zrobić, pomóc mi może tylko operacja rekonstrukcji z unerwieniem — wyjaśnia pani Bogumiła.

Kobieta szukała lekarza, który podjąłby się takiej operacji.
— Znalazłam, zapisałam się na wizytę i pełna nadziei pojechałam do Katowic na konsultację... I co usłyszałam? Pan profesor podejmie się tej operacji, którą trzeba wykonać jak najszybciej, ponieważ czas działa na moją niekorzyść (zrosty, skutki radioterapii), ale operacja nie jest refundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia, a koszt jej to 120 tysięcy złotych. Wróciłam do domu załamana, bo skąd wziąć taką sumę? Nawet kredytu nie dostanę. Nie mam renty z ZUS, gdyż nie spełniam warunków — mówi pani Bogumiła.

Pani Bogumiła i jej mąż żyją skromnie. On jest na rencie, ona otrzymuje zapomogę z ośrodka pomocy społecznej. Jak mówi, nie są w stanie odłożyć pieniędzy na tak drogą operację.
— Dowiedziałam się, że można coś zrobić, że jest szansa, aby wrócić do normalnego życia i kontaktu z ludźmi. Niestety, nie stać mnie, ani mojej rodziny na taki wydatek. Dlatego zwracam się do ludzi dobrego serca. Bardzo państwa proszę, pomóżcie mi, abym mogła rozmawiać z mężem, usiąść z moimi dziećmi i wnukami przy stole, zjeść i napić się herbaty — apeluje pani Bogumiła.

Bogumiła Szeksztełło jest podopieczną znanej fundacji onkologicznej, która założyła jej konto zbiórkowe. Tam też można znaleźć informacje, w jaki sposób można pomóc chorej pasłęczance. Więcej informacji o zbiórce na rzecz pani Bogumiły - tutaj
daw