W Elblągu powstaną świece okopowe dla walczących w Ukrainie żołnierzy. Trwa zbiórka parafiny i puszek

Trwa zbiórka czystych puszek po produktach spożywczych lub po karmie dla zwierząt oraz świec, niedopalonych zniczy, podgrzewaczy, parafiny i tektury, które posłużą do produkcji świec okopowych w ramach akcji „Niech będzie ciepło i jasno” organizowanej przez Stowarzyszenie „Rodzina Wojskowa” w Elblągu.

— Tekturowe paski zwija się w ciasny rulon i upycha w puszcze, dodaje tekturowy knot i całość zalewa stopioną parafiną. Im więcej uda się wcisnąć tektury, tym mniej wosku potrzeba — tłumaczy Agnieszka Łowczak, członkini zarządu „Rodziny Wojskowej” w Elblągu.

Tak przygotowana świeca — w zależności od wielkości puszki — płonie od dwóch do kilku godzin, dając umiarkowane światło i dużą ilość ciepła. Dzięki niemu żołnierze będą mogli się ogrzać, podgrzać wodę i posiłek oraz wysuszyć ubranie. Przykładowo litr wody na takiej świecy gotuje się 20 minut.

— Do produkcji świec okopowych nie nadają się puszki po napojach, gdyż są zbyt cienkie. Jeśli zaś chodzi o parafinę — to tu przyda się każda. Przydatne okażą się nie tylko tradycyjne świece i ich resztki, ale również resztki z podgrzewaczy, świec zapachowych, a nawet znicze. I warto to zaakcentować — wosk ze zniczy nada się tu idealnie. I jest to rzecz, którą każdy z nas wyrzuca do przycmentarnego kosza, a która naprawdę może bardzo pomóc. Przydatne są też czyste kartony, ale bez taśmy klejącej i niebłyszczące oraz tektura falista — wylicza pani Agnieszka.

Przypomnijmy — w okopach nie ma prądu i nie można rozpalać ognisk — te świece to jedyna szansa na ciepło dla walczących w Ukrainie żołnierzy.

— Nasze stowarzyszenie jest głównym organizatorem akcji, ale już wspierają nas Zespół Państwowych Szkół Muzycznych, Fabryka Dobra, Stowarzyszenie Inicjatorów Społecznych „Przyjazny Krąg” i Ubuntu – miejsce dobrych emocji. Czekamy na kolejne propozycje, jesteśmy na nie otwarci — pani Agnieszka zachęca do włączenia się w akcję.

I dodaje: — Dopiero wystartowaliśmy i się rozkręcamy. Zachęcam wszystkich, aby się dołączyli. Im więcej nas będzie, tym więcej uda się nam zrobić. Liczę na firmy i lokale gastronomiczne — aby podzieliły się z nami resztkami świec, które zostają u nich po imprezach.

Pani Agnieszka przyznaje, że największym problemem jest pozyskanie wosku, który jest naprawdę trudny do zdobycia.

— Nie chodzi nam o nowe świece, a o resztki — my to przetopimy i zużyjemy — podkreśla nasza rozmówczyni.

— Dlaczego to robimy? To chyba potrzeba serca, potrzeba duszy. Nasi mężowie też jeździli na zagraniczne misje. Jeśli możemy pomóc w tak prosty sposób, i to rzeczami, które są wyrzucane – to dlaczego nie. Światło i ciepło dają też nadzieję. To symbol, że ktoś o nas myśli, ktoś nas wspiera i nie zostaliśmy jeszcze sami — dodaje na zakończenie pani Agnieszka, która jedną ze świec cały czas nosi w torebce i przy każdej możliwej okazji ją wyciąga i prezentuje.

Planuje się, że pierwsza partia wyprodukowanych świec okopowych zostanie przekazana żołnierzom w Ukrainie w połowie lutego razem z transportem humanitarnym.

Pani Agnieszka jedną ze świec ma zawsze przy sobie, by w razie potrzeby móc ją zaprezentować innym.

Ogólnopolskie Stowarzyszenie „Rodzina Wojskowa” zostało oficjalnie powołane w 1925 roku w Warszawie na zebraniu około 300 przedstawicielek środowiska wojskowego. W spotkaniu brał udział marszałek Józef Piłsudski.

— Postanowiono wtedy, że zasadniczym celem Stowarzyszenia „Rodzina Wojskowa” będzie integracja żon i rodzin — inicjowanie i udzielanie w uzasadnionych przypadkach pomocy ekonomicznej rodzinom wojskowych oraz nawiązywanie i utrzymywanie łączności ideowej, towarzyskiej i kulturalnej środowiska — przekazuje stowarzyszenie.