Podwójna uroczystość ks. inf. dr. Mieczysława Józefczyka [zdjęcia]

Ks. inf. dr Mieczysław Józefczyk od wielu lat związany jest z Elblągiem jako kapłan. W 1968 r. został proboszczem kościoła pw. św. Mikołaja, obecnej katedry. Zanim jednak trafił do Elbląga przeszedł długa drogę, która wiodła od małej, podkarpackiej wioski u stóp Bieszczad – tygla kultur polskiej, żydowskiej i ukraińskiej. Młodość ks. Józefczyka naznaczona jest rysem wojennym: od 1943 roku działał jako żołnierz Armii Krajowej Okręg Warszawa, uczestniczył także w powstaniu warszawskim. W 1945 r., ukrywając się przed bezpieką, uciekł z rodzinnej wioski.
— Trafiłem najpierw do Bydgoszczy, bo usłyszałem, że tam jest mój dowódca. Przez trzy dni nocowałem na przechowalni bagażu, a w dzień szukałem go po wszystkich tamtejszych instytucjach. Nadaremno… Ruszyłem więc w dalszą podróż. Rozważałem wyjazd za granicę. W końcu, w Poznaniu podjąłem decyzję: nie będę uciekał z kraju zagrożonego bolszewizmem. Trzeba tu zostać i spróbować inaczej działać — opowiada ks. Józefczyk.

W Warszawie koleżanka z dawnego oddziału AK Puszcza Kampinoska poradziła młodemu Mieczysławowi, by wyjechał do Olsztyna. Tam rozpoczął pracę w urzędzie skarbowym, zdał maturę i wstąpił do seminarium duchownego. Potem pracował w parafiach, m.in. w Morągu i w Węgorzewie. A od 1968 Elbląg i ciągła, trwająca do dziś praca kapłana, historyka i naukowca.
— Wydaje się, że to wszystko osiągnąłem własną mocą, siłą, przebiegłością i inteligencją. Nie. Przez całe życie, zawsze czyjaś ręka pchała mnie w tę stronę i kierowała moim życiem. Jak moja koleżanka, która poradziła mi wyjazd do Olsztyna. Jestem przekonany, że ręką tych ludzi, którzy kierowali mną, kierował zawsze palec Boży — mówi ks. Józefczyk.

Nigdy nie zapominał o potrzebujących, ofiarach represji i prześladowań. W 1980 r. wspierał opieką duszpasterską i finansową strajkujących pracowników zakładów elbląskich. Od jesieni 1980 roku była także kapelanem „S” Regionu Elbląskiego, których działaczy ukrywał niejednokrotnie na plebanii kościoła.

Ks. Józefczyk to nie tylko kapłan wielkiego serca, ale także zasłużony dla architektury i ratowania zabytków Elbląga. Jest autorem cenionych publikacji na temat dziejów miasta a także historii Kościoła w Elblągu.
— Wędrując po Elblągu wszędzie czuję obecność jego ducha, wielkiego kapłana i budowniczego. To bez wątpienia najwybitniejszy wśród nas duszpasterz i historyk, pokazujący, że wiele dobrych rzeczy można i trzeba łączyć. To wielki obywatel nie tylko Elbląga, ale i Pomezanii, Pomeranii, całego Pomorza, regionalista — dodaje prof. Józef Borzyszkowski.

19 maja 1994 r. uchwałą Rady Miejskiej w Elblągu ks. inf. dr Mieczysław Józefczyk otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Elbląg. Tym samym do podwójnego jubileuszu ks. Józefczyka można dziś dopisać trzeci element – 22. rocznicę nadania Mu miejskiego tytułu.