SIBO – co to za choroba i jakie daje objawy? Diagnostyka i leczenie

2024-09-11 20:03:33(ost. akt: 2024-09-11 20:05:38)   Artykuł sponsorowany
SIBO to schorzenie jelita cienkiego, w którym występuje zbyt duża ilość bakterii. Wiąże się z szeregiem nieprzyjemnych objawów, np. bólem brzucha, uczuciem pełności i wzdęciami. W artykule podejmujemy temat zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego i jego objawów, przyczyn występowania, a także diagnostyki oraz leczenia.

Co to jest SIBO?

SIBO to zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego, któremu towarzyszą zaburzenia mikrobioty, czyli flory bakteryjnej jelit i liczne objawy ze strony układu pokarmowego.
W SIBO może dochodzić do obecności w świetle jelita cienkiego, m.in.:

• bakterii bytujących w jelicie grubym,
• zbyt dużej populacji mikrobioty.

Nadmierny rozrost flory bakteryjnej w jelicie cienkim wiąże się ze zwiększoną produkcją gazów w jego wnętrzu, tj. wodoru i metanu. Można je jednak wykryć w wydychanym powietrzu, co umożliwia specjalny test oddechowy wodorowo-metanowy (https://www.alab.pl/badanie/sibo-test-wodorowo-metanowy).

Jakie są przyczyny SIBO?

W przewodzie pokarmowym istnieje szereg mechanizmów, które regulują i przeciwdziałają nadmiernemu rozrostowi flory bakteryjnej. W momencie, gdy zawodzą, dochodzi do nadmiernego rozrostu mikrobioty.

Rozwój SIBO może zapoczątkować przykładowo:

· zatrucie pokarmowe,
· wada anatomiczna przewodu pokarmowego,
· choroba przewlekła, np. cukrzyca, niedoczynność tarczycy,
· przewlekłe stosowanie niektórych leków.

Do rozwoju SIBO mogą przyczynić się również zaburzenia dyspeptyczne, np. niedostateczna produkcja kwasu solnego w żołądku, a także zaburzenia motoryki jelita cienkiego.

Objawy SIBO

W SIBO dominują objawy ze strony układu pokarmowego. Zalicza się do nich:

· wzdęcia,
· bóle brzucha,
· uczucie pełności,
· zaparcia lub biegunki.

W nieleczonym SIBO mogą wystąpić również:

· objawy skórne, np. trądzik różowaty,
· objawy neurologiczne (neuropatie związane z niedoborami B12),
· objawy psychiczne (przewlekłe zmęczenie).

W SIBO może dojść do niedoborów pokarmowych, np. żelaza, co może prowadzić do anemii.

SIBO – leczenie

Leczenie SIBO jest złożone, a jednym z jego elementów jest antybiotykoterapia. Ma ona za zadanie ograniczyć przerośniętą florę bakteryjną jelita cienkiego. Innym elementem leczenia jest łagodzenie nieprzyjemnych objawów SIBO z użyciem leków przeciwbiegunkowych i rozkurczowych.

Leczenie SIBO to nie tylko leki, ale przede wszystkim odpowiedni jadłospis – dieta FODMAP. Ogranicza ona fermentację bakteryjną, która prowadzi, m.in. do nadmiernej produkcji gazów jelitowych.

Należy pamiętać, że w terapii SIBO kluczowe jest znalezienie przyczyny, która doprowadziła do rozwoju przerostu bakteryjnego i, jeśli jest to możliwe, wyeliminowanie jej.

Czy dieta w SIBO jest ważna?

To ważny element leczenia. Dietę w SIBO dobiera się indywidualnie z uwzględnieniem chorób współtowarzyszących, objawów i nietolerancji pokarmowych.

Jednym z podstawowych założeń diety w SIBO jest:

• ustabilizowanie (modyfikacja składu) rozregulowanej i przerośniętej mikrobioty,
• dążenie do równowagi (homeostazy) bakteryjnej w świetle jelita cienkiego,
• dostarczenie związków, których wchłanianie było ograniczone przez dysbiozę,
• wsparcie pracy jelit.


Badanie SIBO – test oddechowy

W diagnostyce SIBO wykorzystuje się wodorowo-metanowy test oddechowy z laktulozą, w którym drobnoustroje zasiedlające jelito metabolizują laktulozę do wodoru lub metanuPowstałe w ten sposób gazy przedostają się do krwi, a stamtąd do płuc, skąd są usuwane z wydchanym powietrzem. Pomiar ich stężenia w wydychanym do probówek powietrzu pozwala na ocenę, czy w organizmie badanej osoby obecne są drobnoustroje odpowiedzialne za rozwój SIBO.

Czy do badań na SIBO należy się przygotować?

Do testu oddechowego wodorowo-metanowego należy się odpowiednio przygotować i przestrzegać kilku zasad, które mogą zaważyć na wiarygodności badania. Przykładowo:

• wykonanie badania należy odłożyć w czasie, jeśli w ostatnich kilku tygodniach pacjent stosował antybiotyki, wykonywał kolonoskopię, RTG przewodu pokarmowego z kontrastem;
• na tydzień przed testem oddechowym na SIBO pacjent powinien odstawić leki pobudzające perystaltykę przewodu pokarmowego;
• bezpośrednio przed badaniem należy powstrzymać się od żucia gumy i palenia tytoniu;
• w dniu badania należy unikać aktywności fizycznej;
• na badanie należy udać się na czczo.

Na 2-3 dni przed badaniem należy odstawić również produkty „wzdymające”, np. niektóre warzywa (kapusta, cebula, fasola), owoce (gruszki, jabłka, daktyle, owoce pestkowe), orzechy i produkty mleczne. Szczegółowe instrukcje dotyczące przygotowania powinna przekazać placówka, w której będzie wykonywane badanie.

Podsumowanie

SIBO to zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego, któremu towarzyszy szereg objawów pokarmowych, ale również skórnych. Jest związany z nadmiernym rozrostem mikrobioty jelita cienkiego. SIBO można jednak skutecznie wykryć, co umożliwia specjalny test oddechowy wodorowo-metanowy, a także leczyć – dzięki antybiotykoterapii i diecie FODMAP.