Mędrcy pokłonili się Jezusowi. Orszak Trzech Króli przeszedł ulicami Elbląga

W poniedziałek, 6 stycznia, ulicami Elbląga po raz siódmy przeszedł Orszak Trzech Króli. Uroczystość rozpoczęła się na placu Kazimierza Jagiellończyka, a zakończyła mszą świętą w katedrze św. Mikołaja. Uczestnicy mieli okazję podziwiać inscenizacje nawiązujące do tradycji Bożego Narodzenia oraz wspólnie śpiewać kolędy. Hasłem tegorocznego Orszaku było zawołanie „Kłaniajcie się królowie”, zaczerpnięte z pastorałki „Do szopy, hej pasterze”. Wydarzenie przyciągnęło wielu mieszkańców Elbląga.

Orszak Trzech Króli wywodzi się z polskiej tradycji jasełkowej i kolędniczej. Nawiązuje do opisanej w Ewangelii św. Mateusza opowieści o Mędrcach ze Wschodu podążających za gwiazdą do stajenki betlejemskiej. W Ewangelii nie podano liczby mędrców, ale tradycja mówi, że było ich trzech, ponieważ wymienione są trzy dary, jakie przynieśli - złoto, kadzidło i mirra. Znaczenie tych darów Kościół interpretuje jako: złoto - symbol królewskiej godności Chrystusa, kadzidło – symbol boskości, mirra - symbol człowieczeństwa Chrystusa i zapowiedź jego cierpienia. Ewangelia nie podaje także imion mędrców. Imiona – Kacper, Melchior i Baltazar – zostały dodane znacznie później, w VIII wieku. Tylko jedno z tych imion jest semickie – Melchior - i oznacza "króla światła". Imię Kacper pochodzi z perskiego i oznacza "strażnika skarbca", a Baltazar to imię pojawiającego się w Starym Testamencie syna babilońskiego króla Nabonida.

Uroczystość Objawienia Pańskiego, czyli Epifanii w polskiej tradycji nazywana świętem Trzech Króli, jest jednym z najstarszych chrześcijańskich świąt. Powstało na początku IV wieku. W czasie liturgii w uroczystość Objawienia Pańskiego ma miejsce obrzęd poświęcenia kadzidła i kredy, którymi oznacza się drzwi na znak, że w mieszkaniu przyjęto prawdę o wcieleniu Syna Bożego, upowszechnił się na przełomie XV i XVI wieku. Na drzwiach wypisywano litery K+M+B, oznaczające imiona mędrców: Kacpra, Melchiora i Baltazara lub C+M+B, będące pierwszymi literami łacińskiego zdania: (Niech) Chrystus mieszkanie błogosławi (Christus mansionem benedicat). Zwykle dodaje się jeszcze aktualny rok. W dawnej Polsce w domach pod koniec obiadu świątecznego roznoszono ciasto. Kto otrzymał ciasto z migdałem, był królem migdałowym. Dzieci chodziły po domach z gwiazdą i śpiewem kolęd, otrzymując od gospodyni szczodraki, czyli rogale. Śpiewało się kolędy o trzech królach. Czas od Bożego Narodzenia do Trzech Króli uważano za święty i nie wykonywano w nim żadnych ciężkich prac.

W 1960 roku komunistyczne władze zniosły święto Trzech Króli jako święto państwowe i dzień wolny od pracy. Przywrócono je w roku 2011 roku uchwałą Sejmu RP.

red./PAP