Nalazki spotkają się po latach. To był kawałek naszej młodości

55 lat temu w Elblągu utworzono szkołę podoficerską im. rodziny Nalazków. W ciągu piętnastu lat istnienia ukończyło ją blisko 7 tysięcy absolwentów. Choć od wielu lat nie istnieje, byli uczniowie nadal o niej pamiętają i organizują spotkania absolwentów.

Tegoroczny, czwarty zjazd, odbędzie się od 21 do 23 sierpnia. Główne uroczystości odbędą się w piątek o godzinie 11, w murach dawnej szkoły przy ulicy Królewieckiej.
— Mamy świadomość, że to były inne czasy, inny ustrój. To jednak kawałek naszej młodości i fajnie, że możemy choć co jakiś czas przyjechać do Elbląga, spotkać się, powspominać. Udział w tegorocznym zjeździe zapowiedziało 186 osób — mówi Andrzej Michałek z Bydgoszczy, współorganizator zjazdu.

Szkoła im. rodziny Nalazków do 1975 roku przygotowywała zawodową kadrę wojskową. Dla wielu młodych ludzi, którzy tam trafili była szansą na normalne życie.
— Wielu z nas trafiało tam z braku innych perspektyw. Sam nie byłem święty. Jednak sporo się tu nauczyłem, zdobyłem wykształcenie, które przydało mi się i później. To była szkoła życia, jeśli ją przeszedłeś miałeś duże szanse, aby wyjść na prostą — przekonuje Michałek. — Być może dlatego tak chętnie wracamy do Elbląga.
Wielu spośród absolwentów zrobiło karierę w wojsku.
— W naszym gronie są i podoficerowie i generałowie — dodaje organizator IV zjazdu absolwentów.

Nie wszyscy jednak pozostali w służbach mundurowych. Przykładem może być chociażby artysta Edmund Szpanowski z Sierpc - wystawę jego prac zobaczymy podczas zjazdu, czy Ireneusz Leśniak, pisarz, autor powieści "Nalazki". Są wśród absolwentów szkoły podoficerskiej również rycerze zakonów: Kawalerów Maltańskich i Zakonu Rycerzy Św. Jerzego.
— Różnie się nasze życie potoczyło. Ja sam przez większość życia pracowałem w wojsku, a na emeryturze odkryłem swoją drugą pasję - bioenergoterapię - kiedyś się z takich osób śmiałem i nie wiedziałem, że śmieję się sam z siebie — mówi pan Andrzej. — Szkoła "Nalazków" była jednak wspólnym punktem w naszych życiorysach. Cieszę się, że już niebawem będziemy mogli ją powspominać.
naj