Zapisane ludzkie szczęścia i dramaty. Odnawiają księgi parafialne z diecezji elbląskiej

We wpisach proboszczów sprzed lat przewija się nie tylko „wielka” historia, ale także ta codzienna. Ludzkie szczęścia i dramaty.

— To są informacje pośrednie. O pobycie wojska dowiadujemy się np., bo dziewięć miesięcy później pojawia się dziecko, a w rubryce ojciec wpisano: żołnierz moskiewski, żołnierz brandenburski — wyjaśnia ksiądz profesor Wojciech Zawadzki, dyrektor Archiwum Diecezji Elbląskiej.

W diecezjalnym archiwum jest 480 ksiąg metrykalnych, głównie z parafii z terenu Powiśla (okolice Dzierzgonia, Sztumu, Kwidzyna) oraz Żuław Wielkich i Małych (Malbork, Nowy Staw). 

— Są również księgi z Elbląga. Najstarsza pochodzi z 1642 r., najmłodsze, to księgi tworzone krótko po II wojnie światowej, czyli z lat 1946-1947 — mówi ksiądz Wojciech.

Większość ksiąg metrykalnych z diecezjalnego archiwum jest w dobrym stanie.

— Około 100 przejętych z diecezjalnych parafii wymaga jednak renowacji. Na początku tego roku otrzymaliśmy 115 tysięcy złotych z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, z programu „Wspieranie działań muzealnych”. W tej chwili 28 z nich jest konserwowanych w Bibliotece Pedagogicznej w Elblągu — mówi ks. prof. Zawadzki. 

Więcej o księgach metrykalnych i zawartych w nich wpisach będziemy mogli się dowiedzieć podczas konferencji „Życie lokalnych społeczności w Prusach Królewskich i Książęcych wpisane w księgi metrykalne”, która odbędzie się w Elblągu 29 lutego przyszłego roku.
daw