Dyskutowali o potencjale Krainy Kanału Elbląskiego

Inicjatorem konferencji „Produkty turystyczne krainy Kanału Elbląskiego” jest Lokalna Grupa Działania Łączy nas Kanał Elbląski, której działalność skupia się przede wszystkim na podejmowaniu inicjatyw na rzecz rozwoju społeczności wiejskiej obszaru Kanału Elbląskiego i rozwijania tego regionu jako produktu turystycznego. Bo atuty tej krainy są ogromne.

To przede wszystkim duże ilości akwenów wodnych do zagospodarowania turystycznego, czyste środowisko, liczne obiekty przyrodnicze, dobrze rozwinięte rolnictwo, bogate dziedzictwo kulturowe. Ale są i problemy m.in. niski wskaźnik przedsiębiorczości i wysokie bezrobocie.

— Dlatego spotykamy się dziś, by porozmawiać o tym, czy nastąpił przełom w postrzeganiu turystyki nadkanałowej. Jesteśmy także u progu rozpoczęcia kolejnej, Lokalnej Strategii Rozwoju Obszarów Wiejskich Kanału Elbląskiego, która jest dokumentem wymaganym jako podstawa podejmowania przez nas działań czy kształtowania kierunków rozwoju — mówi Stanisława Pańczuk, prezes Stowarzyszenia Łączy nas Kanał Elbląski.

Województwo warmińsko-mazurskiego i nasz region od kilku lat dysponują ogromnym potencjałem turystycznym. Niezaprzeczalnym hitem tego obszaru jest niezmiennie sam Kanał Elbląski. To najdłuższy śródlądowy kanał w Polsce o długości prawie 152 km, a niemal 100-metrową różnicę poziomów wody występującą na odcinku 9,6 km pokonuje się dzięki pięciu pochylniom (Całuny Nowe, Jelenie, Oleśnica, Kąty, Buczyniec). Przez pochylnie jednostki pływające transportowane są lądem, na specjalnych platformach poruszających się na szynach. W systemie kanału funkcjonują także cztery drewniane śluzy: Zielona, Miłomłyn, Ostróda i Ruś Mała. W 2012 roku rozpoczął się generalny remont obiektu, który po odnowieniu został oddany do użytku w 2015 roku. Renowacja znacznie podniosła rangę obiektu, który w ostatnich latach odwiedziło jeszcze więcej turystów.

— Z danych żeglugi ostródzko-elbląskiej wynika, że było to ok. 60 tys. turystów do 45 tysięcy w poprzednich latach. Prestiż tego miejsca i samego regionu jeszcze bardziej podniosłoby wpisanie kanału na Światową Listę Dziedzictwa Narodowego UNESCO. Poczyniono już wiele w tej sprawie, ale na razie pozostaje to pieśnią przyszłości — dodaje Stanisława Pańczuk.

Kraina Kanału Elbląskiego to w tej chwili sieć szlaków turystycznych: pieszych, rowerowych i wodnych, które ciągle się rozwijają. To także tzw. wioski tematyczne, czyli kompleksowy projekt mający na celu ożywienie gospodarki wiejskiej poprzez integrację lokalnej społeczności wokół zagadnień związanych z określonym produktem, usługą lub kulturą danego regionu. Na powstanie jeszcze większej ilości takich wiosek na terenie krainy Kanału Elbląskiego bardzo liczy Stowarzyszenie.

— Takim świetnym przykładem jest dla nas wieś Kamionka pod Nidzicą, w której znajduje się Garncarska Wioska. To jedno z najciekawszych przedsięwzięć turystycznych w regionie. Powstają tu m.in. ceramiczne garnki, papier czerpany i lalki
 ubrane w ludowe stroje. Odwiedziło ją do tej pory ponad 40 tysięcy turystów. W ich ślady chce pójść Oleśno, które jest wioską sztuki naturalnej. Niewykluczone, że tą ideą zainteresuje się także Kazimierzowo, Janowo czy Władysławowo. Ta ostatnia to wieś żuławska i mieszkańcy i rolnicy żyją tu z wyrobu innych produktów. Nie zmienia to jednak faktu, że wioski tematyczne to ciekawe miejsca odwiedzane przez turystów, które potrafią na siebie zarabiać — dodaje Pańczuk.

Po konferencji rozpoczęła się debata, prowadzona przez prof. dr hab. Janusza Hochleitnera. Poruszano między innymi sprawę nazewnictwa kanału, jego historii oraz koncepcji promocji obiektu.
AS