Pożegnanie Michała Wołoszczaka... Tak go zapamiętamy

Michał Wołoszczak urodził się w Lublińcu (woj. śląskie) w 1932 roku. Jego rodzina przed wybuchem II wojny światowej posiadała majątek w Myślatyczach koło Przemyśla, gdzie spędzała wakacje. To właśnie tam zastał ją wybuchu wojny. Wkrótce do rodziny dołączył ojciec, który służył w polskim wojsku. Stąd cała rodzina została deportowana na Syberię.
— Smutni panowie zapukali do nas w nocy 13 czerwca 1940 r. Dali 20 minut czasu na spakowanie. Mama, ja i brat przerażeni, a tata, wojskowy, miał doświadczenie. Brał to, co wiedział, że może się przydać. Mnie kazał przynieść dwie piły i siekierę — wspominał pan Michał dwa lata temu w rozmowie z "Dziennikiem Elbląskim".
Na wozie wylądowały także dwa worki mąki, który załadował jeden z enkawudzistów. Dzięki temu rodzina nie głodowała w trakcie podróży. Pan Michał miał wtedy zaledwie osiem lat.

Tak zaczęła się daleka, trwająca trzy miesiące podróż jego rodziny na Syberię, gdzie na początek trafili do odkrywkowej kopalni złota. W sumie na zesłaniu spędzili dokładnie 6 lat - do kraju wrócili dokładnie 13 czerwca 1946 r.

Pan Michał przeprowadził się do Elbląga w 1952 r. Przepracował ponad 40 lat w Zamechu. Ożenił się, doczekał syna. Przez wiele lat działał we władzach elbląskiego oddziału Związku Sybiraków. Wrócił na Syberię w 1993 r., odwiedził m.in. Jakuck.
— Zorganizowaliśmy wycieczkę śladami zesłańców polskich — wspominał.

Jego wspomnienia zostały opublikowane w książce „Okruchy syberyjskiego życia w oczach dzieci zesłańców... wspomnienia elbląskich Sybiraków”
— Wraz z upływem czasu jest nas coraz mniej. Stąd narodził się pomysł wydania publikacji, w której znalazłyby się wspomnienia Sybiraków — tłumaczył.
W publikacji zostały ujęte wspomnienia 14 Sybiraków mieszkających w Elblągu.
AKT