Człowiek o niezwykłych uzdolnieniach. 20 lat temu zmarł prof. Łączkowski

Prof. zw. dr hab. inż Ryszard Łączkowski (1927-1997)
Ryszard Łączkowski urodzi się 30 września 1927 r. w Będzinie. Szkołę podstawowa Gimnazjum Mechaniczne ukończył w Dąbrowie Górniczej. W latach 1948-1952 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Studia magisterskie odbył na tej samej uczelni u prof. Kazimierza Kutarby, ukończone w 1954 r. egzaminem dyplomowym na temat turbiny parowej typu TC25.

Kierując się swoim zainteresowaniami i pasją zawodową w 1954 r. podjął pracę w Zakładach Mechanicznych Zamech w Elblągu. Początkowo zajmował się montażem turbin, pełniąc funkcję zastępcy kierownika Wydziału Montażu Turbin. Przekonany, że wiedza jaką zdobył podczas studiów, a następnie pogłębiona w praktyce, może być spożytkowana znacznie lepiej, po roku przeniósł się do komórki badawczej utworzonej przy Biurze Konstrukcyjnym Zamech.

Od 1955 r. Ryszard Łączkowski specjalizował się w dziedzinie dynamiki maszyn wirujących, zajmując się szczegółowo drganiami, hałasem i wytrzymałością materiałów. Plonem kilku lat doświadczeń nad drganiami łopatek był obszerny artykuł omawiający w sposób nowatorski pozyskaną doświadczalną wiedzę. Artykuł ten stał się jednym z rozdziałów rozprawy doktorskiej, poświęconej metodzie obliczania łopatek zwijanych przy pomocy maszyn cyfrowych. Doktorat uzyskał w 1964 r. Dalsze lata doświadczeń powadzonych w Zakładowym Ośrodku Badawczym Zamech dotyczyły między innymi sprężystości materiałów. Opublikowane wyniki badań otrzymały bardzo dobre recenzje wydane przez Profesorów Politechnik: Warszawskiej, Śląskiej i Łódzkiej.

W 1968 r. odbyło się kolokwium habilitacyjne - Ryszard Łączkowski był pierwszym doktorem habilitowanym w Zakładach Mechanicznych Zamech.
W 1961 r. podjął dodatkową pracę dydaktyczną, początkowo w Politechnice Warszawskiej, a następnie w Politechnice Gdańskiej, w której pełnił funkcje i uzyskał stopnie kariery naukowej: adiunkta - w latach 1977-1984, profesora nadzwyczajnego - w latach 1984-1993 i profesora zwyczajnego od roku 1993.
Zdobyta bogata wiedza i doświadczenie zostały zawarte w ponad 120 publikacjach naukowych, zamieszczonych w specjalistycznych czasopismach. Kompendium wiedzy z dziedziny drgań, zawierała wydana w 1974 r. książka pod tytułem "Drgania elementów wirujących", "Wibroakustyka maszyn i urządzeń" i skrypt dla studentów - "Wytrzymałość materiałów".

W całej karierze zawodowej i naukowej miał przekonanie, że nowoczesny przemysł turbinowy musi opierać się na zapleczu naukowo-badawczym. Kadra naukowa powinna brać czynny udział w procesach konstrukcyjnych i produkcyjnych. Odzwierciedleniem tej zasady były bardzo częste "południowe" wizyty Ryszarda Łączkowskiego na Wydziale Montażu Turbin i rozmowy z kadrą monterską.

W czasie 43-letniej pracy w Zakładach Mechanicznych Zamech Ryszard Łączkowski wychował liczne grono specjalistów. Niezwykle cenną cechą Profesora było przekazywanie wiedzy i doświadczenia ogółowi inżynierów w publikacjach oraz podczas licznych spotkań i dyskusji.

Za szczególne osiągnięcia w rozwoju polskiej energetyki został wyróżniony Złotą Odznaką "Zasłużony dla Energetyki", a za wieloletnią i wzorową pracę w Zakładach Mechanicznych Zamech otrzymał odznakę "Zasłużony Pracownik ZAMECH-u". Otrzymał także odznaczenia państwowe: Srebrny Krzyż Zasługi i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Profesor Ryszard Łączkowski był człowiekiem o niezwykłej kulturze i uzdolnieniach. Pozostawił trwały ślad w świadomości wszystkich środowisk, z którymi współpracował oraz ogromny dorobek naukowy.
Ryszard Łączkowski zmarł 16 września 1997 r. Zgodnie ze skromnością i wolą Profesora, pogrzeb odbył się w gronie rodziny.
Cześć Jego Pamięci.
Daniel Lewandowski, Józef Wernicki, Stefan Kotowski