Wodowanie albumu "Żeglarze Zalewu Wiślanego"

A gdzie tamte jachty? Tamci chłopcy tamte jachty kochali. Czuli, że one miały duszę. Zaklętą w urzekających żeglarza liniach i szlachetnym budulcu – dębie, mahoniu, teaku oraz w przygodzie, którą wspólnie przeżyli. Pachniały przedziwną, niepowtarzalną wonią drewna, farb, stęchłej wilgoci, soli – i zęzówki. Były to jachty szybkie, na których żeglowało się efektownie i mokro, zwłaszcza gdy rósł wiatr, fala i przechył. Lecz wtedy w żeglarstwie przygoda liczyła się jeszcze przed wygodą. Ramy czasowe albumu „Żeglarze Zalewu Wiślanego” mieszczą się zasadniczo w latach od 1945 do 1989. Widząc przemijanie zalewowej legendy i ducha dawnych czasów, przez lata narastało we mnie przekonanie, że im wszystkim, moim Przyjaciołom, żyjącym i tym, którzy odeszli na wieczną wachtę, jestem winien zebranie i utrwalenie dostępnych jeszcze wspomnień. Mam bowiem ten przywilej i zaszczyt, że jestem jednym z nich. Jak do tego doszło? Do Elbląga trafiłem w r. 1971, po studiach okrętowych na Politechnice Gdańskiej i niezwłocznie przystąpiłem do Ogniska Wodnego TKKF Zamech, jego sekcji żeglarskiej. Jako kapitan jachtowy, już w następnym sezonie poprowadziłem jacht s/y SZAFIR w rejs krajowy, a za nim nastąpiło wiele dalszych, po Bałtyku i Morzu Północnym. Czynnie, przez lata uczestnicząc nie tylko w pływaniach, ale i w życiu klubowym, środowiskowym i wydarzeniach rangi bojerowych mistrzostw świata, poznałem wielu wspaniałych, ofiarnych ludzi – wspólnie z nimi przeżyłem niemało. To właśnie zrodziło we mnie potrzebę opracowania albumu, by ocalić od zapomnienia korzenie i dorobek zalewowego żeglarstwa. By umożliwić Czytelnikom umiejscawianie opisywanych wydarzeń, oraz przybliżyć wodniakom z głębi kraju akwen Zalewu Wiślanego i związanej z nim Pętli Żuławskiej, w załącznikach zawarty jest unikalny, nigdzie indziej niepublikowany zestaw 20 mapek i planów autorstwa Jerzego Kulińskiego, oraz opisów tras wodnej włóczęgi.