Święta spędzą samotnie

Gabriela Zimirowska, prezes Regionalnego Centrum Wolontariatu zdradziła nam, jak w tej chwili wolontariusze pomagają starszym osobom.

— Kiedy napływa kolejna fala pandemii, dostajemy dużo więcej telefonów od seniorów z prośbą o pomoc w robieniu zakupów czy wyprowadzeniu psa — opowiada pani Gabriela.

— Niestety, mamy też coraz więcej seniorów, którzy są chorzy na covid. I do nich też już jeździmy. To, co rok temu wydawało nam się niemożliwe, teraz jest dla nas normą. Odnotowujemy tylko, kto jest zakażony, a kto nie. Przecież oni też muszą coś jeść, a nie wszyscy są tak obeznani z internetem, żeby zamówić sobie zakupy, albo, idąc dalej, znaleźć sklep czy aptekę, które wszystko dowożą za darmo.

Gdzie najczęściej zarażają się seniorzy?

Jak zauważa nasza rozmówczyni, niestety w szpitalach i przychodniach.

Na szczęście Centrum Wolontariatu otrzymuje niezbędną pomoc, aby móc bez większych problemów właśnie pomoc nieść najbardziej potrzebującym.

— W tej chwili realizujemy rządowy program „Wspieraj seniora”. Dzięki niemu mamy zapewnione dofinansowanie pomocy najstarszym elblążanom. Mamy osoby, które są wokół nas, które jeżdżą i wnoszą zakupy. Są takie domy, w których mieszkają seniorzy, którzy wychodzą z mieszkań na chwilkę, żeby się przewietrzyć i szybko wracają, z troski o swoje zdrowie. Oni się boją, bo są sami, a ich strach skupia się na tym, że nawet nie będzie miał kto zauważyć, że ich nie ma. Nasza praca codziennie rano polega na tym, żeby obdzwonić wszystkich i sprawdzić, czy wszystko jest w porządku.

Idą święta. Starsze osoby podchodzą do nich tradycyjnie. Co to oznacza?

— Przed świętami zakupy są większe. Seniorzy mają wpojoną zasadę takiego magazynowania. Trzeba mieć bardzo dużo jedzenia w domu. To nie ważne, że święta trwają zaledwie dwa dni — śmieje się nasza rozmówczyni. — W święta seniorzy, którzy są pod opieką elbląskiego wolontariatu, w większości zostaną sami. Większość ich rodzin mieszka albo poza granicami kraju, albo gdzieś na drugim końcu Polski.

— Święta na pewno będą wyglądały gorzej niż wcześniej — opowiada pani Barbara, jedna z podopiecznych elbląskiego wolontariatu. — Od dwóch lat jest nam ciężej, ponieważ mam niedowład prawej strony ciała. Dwa lata temu miałam wylew. Mam wiekowego męża, starszego ode mnie. Jest po koronawirusie i nie bardzo ma siły. Dzięki pomocy wolontariuszki, pani Karoliny, możemy jakoś funkcjonować. Mamy dzięki niej zapewnione zakupy, zabiera nam śmieci, pomaga jak może.

— Mam dwie córki: jedna mieszka w Wielkiej Brytanii, druga w Szczecinie — opowiada nam pani Jadwiga. — Nie spotkam się z żadną z nich w święta. Poza tym, ja jestem schorowana, więc boję się zakażenia. Po prostu się boję. Mam 73 lata i muszę o siebie dbać.

Pani Jadwiga bardzo rzadko wychodzi. Wtedy, kiedy musi iść do lekarza. — Wystarczają mi zakupy raz w tygodniu. I dzięki wolontariuszom mam wszystko, czego potrzebuję.

Jak spędzi święta? — Będą może trochę smutne — wyznaje. I dodaje: — Do kościoła też nie chodzę. Tam jest za dużo ludzi, a ja staram się przestrzegać tych zasad: dystans i maseczka. Szczerze mówiąc, ja najlepiej czuję się we własnym domu. Jestem samotnikiem i jest mi z tym dobrze. Marzy mi się, żeby pojechać sobie do Stegny, pochodzić z kijkami dla zdrowia, dla kondycji, dotlenić się.