2 mld zł to już za mało. Koszty przekopu Mierzei Wiślanej znowu w górę. Realizacja inwestycji również się przedłuży

Projekt uchwały Rady Ministrów zmieniającej uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą „Budowa drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską” zamieszczono we wtorek na stronach Kancelarii Rady Ministrów. Planowany termin przyjęcia projektu przez Radę Ministrów to I kwartał 2023 r.

Jak wskazano, program wieloletni na lata 2016–2023 pod nazwą "Budowa drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską" jest dokumentem o charakterze operacyjno-wdrożeniowym, realizującym cele zawarte w "Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 z perspektywą do 2030 r." oraz w "Strategii Rozwoju Transportu do 2020 roku (z perspektywą do 2030 roku)".

Jak podkreślono, projektowana nowelizacja uchwały nr 57/2016 Rady Ministrów z dnia 24 maja 2016 r. w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Budowa drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską", jest niezbędna do przeprowadzenia realizacji Programu.

Dotyczy ona zwiększenia ogólnej kwoty środków na Program z 1 mld 984 mln 051 tys. 500 zł do wysokości 2 mld 127 mln 494 tys. 304 zł (o 7,2 proc. całkowitej wartości), wydłużenia terminu realizacji do roku 2024 oraz wprowadzenie zaktualizowanego harmonogramu rzeczowo-finansowego.

W 2020 r. głównym powodem wprowadzenia do porządku prawnego uchwały Rady Ministrów nr 170/2020 z dnia 24 listopada 2020 r. zmieniającej uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Budowa drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską" były zmiany zakresu rzeczowego Programu takie jak: budowa mostu obrotowego w Nowakowie, zmiana koncepcji w zakresie mostu na Mierzei Wiślanej, budowa sztucznej wyspy w celu odkładu urobku z prac pogłębiarskich, zwiększenie zakresu prac na rzece Elbląg.

— Wskazana wycena wartości całkowitej realizacji Programu nie uwzględniała wysokości cen spowodowanych konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy, jak również wysokiej inflacji — podała Kancelaria Rady Ministrów.

Główną przyczyną zmiany uchwały jest wzrost kosztów inwestycji spowodowany zmianą cen materiałów i robót budowlanych na rynku budowlanym. — Należy zauważyć, że na wzrost stawek robót czerpalnych w największym stopniu wpływa wzrost kosztu paliwa do pogłębiarek. Ceny paliw na rynku polskim i światowym wskutek konfliktu zbrojnego na terytorium Ukrainy wzrosły o kilkadziesiąt procent (wedle danych Polskiej Organizacji Przemysłu i Handlu Naftowego ceny oleju napędowego od roku 2020 do końca października 2022 r. wzrosły o 53 proc.) — podkreślono w komunikacie.

Kolejnym istotnym elementem cenotwórczym są płace personelu wykonawcy, które ulegają ciągłemu zwiększeniu wobec podążania za wzrostem wynagrodzeń spowodowanym inflacją- wyjaśniono.

Wobec konieczności uzyskania zwiększenia środków na realizację Programu niezbędne jest również wydłużenie harmonogramu realizacji. Urząd Morski w Gdyni podjął czynności związane z realizacją przedmiotowego zakresu, na które potrzebne są dodatkowe środki finansowe.

Postępowanie przetargowe może jednak zostać ogłoszone po uzyskaniu decyzji o zwiększeniu środków finansowych na Program. Powyższa sytuacja ma bezpośredni wpływ na potrzebę wydłużenia okresu realizacji Programu- wskazano w komunikacie.

Przyjęcie uchwały przez Rady Ministrów o zwiększeniu nakładów całkowitych na Program oraz wydłużenie terminu jego realizacji pozwoli na jego realizację w ustalonym w uchwale zakresie — podano w komunikacie.

Według uchwały z 2016 przewidywany koszt budowy przekopu przez Mierzeję Wiślaną miał wynieść 880 milionów. W 2020 roku okazało się, że wykonanie inwestycji będzie wiązało się ze znacznie większą sumą. Wartość inwestycji wzrosła o 1 107 465 980 zł, co w sumie dało kwotę równą 1 984 051 500 zł.
Wśród nowych elementów inwestycji, których realizacja nie była planowana w 2016, znalazły się: likwidacja mostu pontonowego stanowiącego przeszkodę nawigacyjną na rzece Elbląg w miejscowości Nowakowo i budowa w tym miejscu nowego mostu, budowa mostu zwodzonego obrotowego na Mierzei Wiślanej zamiast planowanego wcześniej mostu zwodzonego podnoszonego oraz budowa sztucznej wyspy w celu odkładu urobku z prac pogłębiarskich.

Jak wówczas podano, w wyniku przeprowadzonych badań geologicznych gruntu konieczne było zaprojektowanie przy obudowie rzeki Elbląg dłuższych, niż pierwotnie zakładano ścianek szczelnych i mikropali kotwiących z uwagi na bardzo słabą nośność gruntów. Dodatkowo zdecydowano się na przebudowę dłuższego niż przewidywano pierwotnie odcinka rzeki (o około 2,5 km). Analizy środowiskowe wykazały również konieczność koagulacji górnej warstwy osadów w rzece Elbląg przed jej pogłębieniem z uwagi na bardzo duże stężenia azotanów i fosforanów w tej warstwie osadów rzeki.

red/ PAP