Biskup elbląski Jacek Jezierski: Chrystus narodził się w ciszy głębokiej nocy. Skromnie

Wydarzyło się ono ok. 7 roku przed początkiem naszej ery. Zresztą, w naszym kręgu kulturowym, przyjęło się mierzyć czas przed narodzeniem i po narodzeniu Chrystusa. Urodziny Chłopca w Betlejem leżą u podstaw chrześcijaństwa, cywilizacji budowanej przez chrześcijan oraz kultury, która powstała z inspiracji Ewangelii. Trudno dzisiaj naszą współczesność nazwać cywilizacją chrześcijańską. Niemniej źródła współczesności, jej inspiracje i korzenie, a także wiele przyjętych rozwiązań są wyraźnie chrześcijańskie.

Bardziej istotne jest to, że przyjście na świat Syna Maryi posiada znaczenie dla dziejów zbawienia. Dzieje świata to bowiem, czas budowania i niszczenia, miłości i nienawiści, zmagania się tego, co szlachetne, z tym, co podłe. To dzieje grzechu, ale równocześnie dzieje zbawienia, wyzwalania od zła. Już pierwsi myśliciele chrześcijańscy dostrzegali, że narodzenie się Syna Bożego, jako dziecka, w Betlejem jest początkiem naszego zbawienia.
Syn Maryi okazał się Synem Bożym i zapowiadanym Bożym wysłannikiem do świata. Jest Mesjaszem i Chrystusem, to znaczy namaszczonym Bożym Duchem i Bożą mocą. Jest odkupicielem każdego człowieka i zbawicielem świata.

Wybawca przychodzi na świat w cieple i w zaduchu, stajni czy też owczarni. Przychodzi prawie niedostrzeżony przez sobie współczesnych. Nie zainteresowali się Nim miejscowi kronikarze i dziejopisarze. Świadectwa historyczne rzymskie oraz żydowskie dotyczące osoby Jezusa są o kilkadziesiąt lat późniejsze. Życie Jezusa toczyło się na głębokiej prowincji ówczesnego świata.

Chrystus narodził się w ciszy głębokiej nocy. Skromnie. Nie według scenariusza ludzi zamożnych i mających władzę, ale według Bożego planu wobec nas. Widocznie to, co istotne dla życia człowieka i świata nie zawsze musi dokonywać się w pełnym świetle i wśród tłumu gapiów.
Chrześcijanie XXI wieku są pośrednimi świadkami misterium przybliżania się Boga do ludzkości. Dokonało się ono poprzez Jezusa. Było podyktowane Bożą filantropią. Greckie słowo „filantropia” oznacza miłość do człowieka. Bóg okazuje się, poprzez swojego Syna, miłującym człowieka.
Bp Jacek Jezierski